Eelt en likdoorns ontstaan door druk en wrijving in de schoen -en/of grondoppervlak. Als het ware is dit vorming van een hardere huidlaag om de huid bescherming te bieden. Echter wanneer een specifieke plek op de voet te lang druk en wrijving heeft ervaren kunnen er pijnklachten ontstaan. Zo ontstaan namelijk ook likdoorns. Likdoorns zijn eigenlijk niks anders dan een harde geconcentreerde eeltlaag op meestal één kleine plek op de voet, waarbij deze eeltlaag niet alleen op de huid zit, maar juist meer in de huid. Uiteindelijk kan dit een vervelende en pijnlijke plek worden. Een likdoorn begint zich dus te vormen aan de buitenkant van de huid en groeit niet van binnenuit.
Aan druk en wrijving zijn onze voeten voeten iedere dag weer onderhevig. De ene persoon heeft meer aanleg voor de vorming van eelt dan de ander. Het komt voor bij jong en oud, dik en dun, man en vrouw.
Wel is het zo dat het risico groter wordt op eelt en likdoorns wanneer er een standsafwijking in de voet, knie, heup -en/of rug aanwezig is. Dit risico wordt aanzienlijk groter voor bijvoorbeeld Parkinson, diabetes -en reumapatiënten. Ook de dagelijkse werkzaamheden en sportactiviteiten spelen een rol.
De ervaring uit de praktijk laat duidelijk zien dat likdoorns mede ontstaan als gevolg van schoenen, die bijvoorbeeld een slechte pasvorm en/of contrefort hebben. De schoenzolen kunnen te hard of juist te slap zijn. Te kleine -en/of te nauwe schoenen is ook een belangrijke oorzaak.
Eelt en likdoorns zijn soms te voorkomen als u met bepaalde factoren rekening houdt. Toch is er een grote groep mensen die er dagelijks hinder van ondervinden. Zij zijn niet in staat om het eelt zelf te verwijderen, mede omdat ontstane likdoorns al te pijnlijk zijn en/of zij in een risicogroep vallen.
Likdoorns kunnen uiteindelijk zo vervelend en hardnekkig worden dat er ontstekingen en beschadigingen van de huid kunnen ontstaan. Bijvoorbeeld; voor een diabetespatiënt is screening en behandeling van eelt en likdoorns belangrijk. Deze groep mensen is gevoeliger voor infecties, zo kunnen risico’s beperkt blijven.
Tijdens een Podotherapeutische behandeling kan ik vrijwel altijd op een pijnloze wijze het eelt en likdoorns verwijderen. Bovendien kunnen er adviezen, behandelingen, onderzoeken -en/of metingen worden gedaan om eelt en likdoorns te voorkomen. Voorbeelden van eventuele hulpmiddelen kunnen zijn; podotherapeutische zolen, ortheses, schoenmodificaties -en/of vilttherapieën.
Enkele voorbeelden van locaties eelt en likdoorns;
- Bovenop de tenen, meestal teen 2 en 5 (kleine teen)
- Tussen de tenen, meestal teen 4 en 5
- Op de toppen van de tenen, meestal teen 2,3 en 4
- Onder de voorvoet in het midden
- Onder de voorvoet, aan de buiten -en binnenkant
- Onder de hielen
- Onder de nagel, pijnlijk en meestal als gevolg van te kleine schoenen